ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

การดำรงอยู่ของมนุษย์เราอาจมองดูว่าเป้นเรื่องธรรมดา แต่ได้เห็นเพียงแค่รูปกายภายนอกเท่านั้น บางครั้งเป้นเปลือกนอกแแห่งความไร้เดียงสา ความบริสุทธิ์ หรืออาจะเป็นอะไรบางอย่างที่สลับซับซ้อนลึกลับยิ่งไปกว่านั้น ซึ่งท่านไม่สามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหน้าได้อย่างชัดเจน ใบหน้าของพวกเขาอาจไม่ใช่ใบหน้าที่แท้จริง บ่อยครั้งสิ่งที่เราแสดงออกนั้นเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับรู้สึกเบื้องลึกที่อยู่ภายใน หลายครั้งที่เราพูดไม่ตรงกับสิ่งที่คิด เราต่างรู้ดีว่าเราทำไปเพราะปกปิดอะไรบางอย่างเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากผู้อื่น เราปิดกั้นอารมณ์ความรู้สึกทุกอย่างของเราไว้ เพื่อคงภาพลักษณ์ที่ผู้คนรอบกายล้วนคาดหวังให้เราเป็น เมื่อเราไม่สามารถจริงใจต่อภาพลักษณ์ของตัวเองได้แล้ว สิ่งเหล่านี้จึงเป็นวามขัดแย้งที่ปรากฎขึ้นภายในจิตใจ ซึ่งแสดงออกมาสู่ภายนอกทั้งความรู้ตัวและไม่รู้ตัว
ภายในการสร้างสรรค์งานของข้าพเจ้า จะมีผ้าบางๆ ที่ปรากฎภาพใบหน้าของข้าพเจ้าซ้อนทับกันหลายชั้น เพื่อนลวงตาและลดทอนการสัมผัสทางกายภาพ ผ้าที่เป็นดั่งเปลือกนอกของตัวจน จะทำงานโดยค่อยๆทำให้ใบหน้าที่ชัดเจนซึ่งอยู่ชั้นในสุดจางหายไป ทั้งนี้การออกแบบซ้อนทับกันของผ้า จึงแสดงให้เห็นว่า ทุกคนล้วนถูกห่อหุ้มอยู่ด้วยบุคลิกภาพหลายต่อชั้นโดยแต่ละชั้นต่างก็มีตัวกรองที่เรามองไม่เห็น มีเงื่อนไขและกุศโลบายที่แตกต่างกัน มันเป็นเพียงสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ปิดกั้นเราจากผู้คนภายนอก ทำให้ไม่มีผู้ใดเห็นในสิ่งที่เป็นจริง สิ่งต่างๆ ที่ปรากฎล้วบิดเบือนโดยสิ่งที่เราสร้างขึ้นเหล่านั้น